خصوصیات نوزاد هنگام تولد

• نوزاد به علت قرار گرفتن در مایع داخل رحمی، هنگام تولد خیس است، که باید بلافاصله بعد از تولد جهت گرم نگهداشتن و جلوگیری از سرد شدن بدن وی، او را با حوله تمیز خشک نمود.

• بلافاصله بعد از تولد، نوزاد باید شروع به تنفس و یا گریه نماید و رنگ بدن وی صورتی باشد. به همین دلیل جهت اطمینان از سلامتی نوزاد، ماما یا پزشک، نوزاد را از نظر تعداد ضربان قلب، تعداد تنفس، رنگ پوست، قدرت عضلانی و پاسخ غیرارادی به محرک ها (رفلکس ها)، مورد ارزیابی قرار می دهد.

• نوزاد سالم پس از تولد، آرام و هوشیار است و چشم های او کاملا باز است. اما این هوشیاری پس از حدود دو ساعت و نیم به تدریج کاهش یافته و نوزاد به خواب می رود. البته اگر مادر در طی زایمان دارو ( از قبیل مسکن های حاوی مخدر) دریافت کرده باشد، در مادر در مدت کوتاه و در نوزاد به مدت طولان تر ایجاد خواب آلودگی می کند که ممکن است تا یک روز هم طول بکشد.
• سر نوزاد در اثر خروج از کانال زایمان (در زایمان طبیعی) ممکن است مختصری برجسته یا اصطلاحا دراز شود. این وضعیت موقتی بوده و بتدریج بعد از چند روز، سر ظاهر گرد خود را پیدا می کند.
• بزرگتر بودن سر نوزاد در مقایسه با شکم یا دور سینه او ممکن است سبب نگرانی والدین شود که این امر هم طبیعی بوده و با رشد نوزاد این نسبت تغییر می یابد.
• به دلیل وضعیت خمیده و جمع بودن دست ها و پاها طی زندگی جنینی، گاهی نوزاد هنگام تولد همین وضعیت را به خود می گیرد که موقتی است و بعد از چند ماه به حالت طبیعی برمی گردد.
• بعضی از نوزادان خصوصا نوزادانی که قبل از هفته 40 حاملگی به دنیا می آیند و یا وزن زمان تولد آنها کمتر از 2500 گرم و یا بیشتر از 4000 گرم باشد، ممکن است نیازمند مراقبت های حمایتی و درمانی باشند.
• در بیمارستان جهت پیشگیری از خونریزی احتمالی، پس از اولین تغذیه نوزاد با شیر مادر و یا حداکثر در شش ساعت اول به نوزاد ویتامین K تزریق می کنند.